“Astriebo, waar ben je?”
“Hier, Zdragjebo, achter het smukdra.”
“Heb je schrik van iets?”
“Neen, wat is er op Krubbo om bang voor te zijn? Ik doe een spelletje. Het smukdra is ideaal om te verdwijnen, toch lijkt het totaal transparant.”
“Kom nu maar achter dat scherm vandaan, ik praat liever met zichtbare wezens.”
Dat ding is echt geinig, achter het scherm ben je totaal onzichtbaar. Astriebo houdt vol dat het van een andere planeet komt, maar hij weet niet dewelke. Keuze zat, want naast de blauwe heb je de rooie, de melkwitte en nog een aantal die de naam planeet dragen. Oudere Krubbonoren beweren dat onze lichtjarenverre oorsprong zou te vinden zijn op het blauwe bolletje.
Van Krubbo kan je met de Holostar naar andere planeten reizen, maar de meesten zijn te ver verwijderd. Mijn lievelingsplaneet is de groene Waldbrow.
Noz is een vuurbol die ons licht en warmte verschaft. Families wonen in ronde lichtmetalen sferen, die ingedeeld zijn als honingraten. Elk familielid heeft zijn eigen ruimte waarin hij slaapt en eet. Uit een kraantje gekoppeld aan een buizenstelstel komt een voedzaam brouwsel. In de middenruimte van de bol komen familie en vrienden samen om te praten of spelletjes te spelen. ‘Mens erger je niet’, is mijn favoriet.
Woensdagnamiddag hebben wij vrijaf en trekken regelmatig naar het Oerkabbo, een uitgestrekt gebied waar je uren kan ronddwalen. Dikwijls vallen er dingen uit de ruimte. Onlangs lag er een knalrood stuk metaal met als opschrift: ‘Tesla Roadster’.
Zulke vondsten worden bewaard en tentoongesteld in het museum. Zo is er een gouden plaat met allerlei geluiden, die best intrigerend klinken. Het lijkt of erop ook wezens zijn die praten. Aan het slot van een eindeloos gebrabbel klinkt een kort gedeelte dat alle Krubbonoren vlot kunnen verstaan: ‘Hartelijke groeten aan iedereen’.